Nov
30
Filed Under (Reisverhalen) by thijs on 30-11-2010

Meer foto’s van singapore (hier is het weer in iedergeval beter dan in nl)

Nov
29
Filed Under (Reisverhalen) by thijs on 29-11-2010

HIER een verzameling foto’s van singapore in kerstsfeer.

Nov
29
Filed Under (Reisverhalen) by thijs on 29-11-2010

En ook de laatste foto’s  van India:

Nov
29
Filed Under (Reisverhalen) by thijs on 29-11-2010
Samenvatting:
Ook het laatste weekje India hebben we overleeft.  We  zijn nu in singapore en het voelt alsof we weer terug zijn in de normale wereld. We hebben wat moeten wennen aan India maar langzaam aan zijn we het wel leuk gaan vinden. Op een gegeven moment zie je het afval en de troep niet meer en weet je beter wat de regels zijn. De 4 weken zijn omgevlogen. Karin kijkt wel naar Indonesië uit, Martijn had wel langer in India willen blijven en Thijs, die gaat waar zijn vader en moeder gaan.
De plannen zijn om te gaan vliegen naar Medan (woensdag avond 1 dec). Een tijdje  In het noorden van Sumatra te blijven en dan een vlucht naar het zuiden van sumatra te nemen en daar vandaan naar Jakarta te reizen (27 december vliegen we naar sydney)
Hieronder nog het dag tot dag verslag.
19 november – Jaisalmeer
We zijn afgezet bij de rand van de stad. Er loopt direct weer een “vriend” mee die wel een goed hostel heeft. Ook een goed dakrestaurant met Wifi. Omdat we tot 16.00 uur moeten wachten vandaag lijkt dit een goede optie. Thijs valt daar op schoot in slaap. De eigenaar ziet dit en zegt dat ik hem wel op een bed van een vrije kamer naast het restaurant mag leggen. Dat is erg fijn, hij slaapt zeker 2,5 uur! Na een goed dinner nemen we om 16.30 uur de trein naar Johdpur. Daar komen we om 22.00 uur aan. Hotel Haveli haalt ons met de tuktuk van het station. We krijgen een Kingsize kamer! Thijs slaapt op een bank voor het raam met lekkere kussens. Een “prinsessen bed”
20 november – Jaisalmeer -> Udaipur
Om 9.00 uur staat er alweer een auto met chauffeur (ja ja, we doen duur! € 50,- voor de hele dag!) voor ons klaar om ons naar Udaipur te brengen. Udaipur ligt in de bergen waardoor er geen treinen naartoe rijden. We hebben een aardige chauffeur die ons na 1,5 uur afzet bij een restaurant voor koffie. Het is een plek waar alleen buitenlandse touristen worden neergezet! Vreselijk duur dus en met de gebruikelijke “goedbedoelde troep” souvenierwinkeltjes. Snel weg dus! De volgende stop is bij de tempel van Ranakur. Dit  is een prachtige tempel van marmer met heel veel pilaren! Het is weer een mooie speelplek voor Thijs met allemaal trappetjes en olifantenbeelden.
Dan is het tijd voor een lunch om 15.00 uur. Dit keer valt het mee, een restaurant met buffet. Dan het laatste deel naar Udaipur dat grotendeels over (tol-)snelweg gaat. Dit betekent niet dat er geen paard en wagen rijdt, maar het gaat wel snel. Om 16.30 uur zijn we al bij het hostel dat we al hadden gereserveerd. Dit hostel werd door andere backpackers aangeraden. Het is inderdaad een mooi hostel gerund door een aardige familie. Ook nu weer een heerlijk dakterras met lekkere hangbanken. We krijgen de net nieuwe kamer op de bovenste verdieping. Deze is met kleurige glas in loodramen gemaakt. Weer kan Thijs slapen om een bank met kussens voor het raam. Vanaf het dakrestauurant hebben we een prachtig gezicht op het meer waar we de eerste dag een mooie zonsondergang zien. De vrouw geeft kook-lessen, en ze maakt de lekkerste curries van India!!
21 november 2010 – Zondag
Vandaag is het prachtig weer. We gaan eerst naar een kleermaker omdat Martijn in Ahmedabad een meeting heeft met het IT bedrijf. Met dat bedrijf doet een vriend van hem zaken. En aangezien je daar niet in je oude kloffie aan kunt komen, laat Martijn een nette broek maken. En meteen ook een reisbroek erbij. De prijs moet uiteraard onderhandeld worden. We betalen er in totaal € 50,- voor. Volgens de eigenaar van het hostel is dit zoals we wel weten nog teveel. De broeken zijn de dag al klaar. Nu nog een net overhemd en Martijn is helemaal het heertje.
Verder wordt het een `Thijsdag`. Eerst naar de dierentuin in het park. Daar loopt natuurlijk weer een treintje door. Thijs wil zoooooo graag met het treintje, maar we zien geen stationnetje. Dit blijkt buiten de dierentuin iets verder te liggen.  Dan in het treintje een rondje rijden. Thijs heeft een verrekijker gekregen en ziet allerlei wilde dieren onderweg.
Dan gaan we op pad naar een kabelbaan voor een mooi uitzicht op het meer. We lopen toevallig tegen het automuseum aan. Hier staan hele mooie oldtimers. Ze staan allemaal in een garage die in een halve cirkel staan. Op verzoek doet een mannetje de grote garagedeuren open en dicht. In Udaipur is de James Bond film Octopussy opgenomen. De Rols Roys die daarin gebruikt is,  staat ook in dit automuseum. Thijs en zijn vader vinden het geweldig en maken van iedere auto een foto.
Dan lopen we met een omweg naar de kabelbaan. Toevallig zien we een versierde olifant in een straat lopen. Het is een hele happening met allemaal kinderen erbij. We gaat kijken en de stoerste jongens durven de slurf van olifant aan te raken! Als de olifant doorgelopen is, gaan wij verder met een hele groep kinderen achter ons aan.Thijs vindt het wel grappig maar houdt wel goed onze hand vast. Je weet maar nooit wat de kinderen doen! Dan komen we bij kabelbaan. Thijs vindt het erg spannend. We zijn snel boven en hebben een prachtig gezicht op het meer. Helaas geen ondergaande zon omdat het wat bewolkt is geworden.
22 november 2010 – maandag
Vandaag is het wat regenachtig. We blijven op het (overdekte) dakterras lezen en spelletjes doen. Martijn gaat zijn broeken ophalen en
‘s middags gaan we een rondje lopen. Het blijft wat regenen, het “romantische sfeertje” is ver te zoeken. We eten vroeg omdat we om 18.00 uur naar het treinstation vertrekken. We nemen een nachttrein naar Ahmedabad. We hebben een vier bedden coupe samen met een Engels meisje en een Indiase jongen. Het is erg gezellig. We slapen slecht door de warmte, maar Thijs heeft hier geen last van. Die sliep keurig om 19.30 uur na een verhaaltje over Pinkeltje.
23 november 2010 – dinsdag
We hebben een hotel dicht bij het station genomen omdat we om 4.30 uur aangekomen zijn in Ahmedabad. Het is een sjiek hotel met een mannetje die de deur voor je openhoudt. We kunnen meteen op de kamer waar we lekker een douche nemen en nog een paar uuurtjes gaan slapen. We gaan naar een winkelcentrum waar we eerst worden gefouilleerd en de tas wordt gesloten met tiewraps. Hier kunnen we rustig rondkijken  en een overhemd voor Martijn kopen zonder mensen die je hun shop intrekken.
24 november 2010 – woensdag
Vandaag worden we om 10.00 uur opgehaald door de General Manager van het IT-bedrijf. Hij geeft duidelijk aan dat wij beter een hotel in de Newtown konden nemen. Dit deel van de stad ligt aan de andere kant van de rivier en is niet zo vies en vervuild als de oude stad volgens hem. Eerlijk gezegd zien wij niet zoveel verschil, maar later die dag begrijpen we dat de rivier meer de grens tussen arm en rijk markeert. In het nieuwe deel vinden zich de universiteit en de kantoren. “This is the place to be”. Eenmaal binnen krijgen we een goed idee hoe de Indiërs werken. Rijen van 15 man allemaal aan het programmeren. Er zitten zeker 70 man in een krap zaaltje. En er heerst een vreemde stilte. We krijgen in het kantoor van de grote baas koffie en thee en het gesprek wordt direct gestart. De Indiërs draaien er niet omheen. Karin gaat met thijs in een kantoortje zitten internetten.
We gaan met de general manager uit lunchen. Dit is wel een bijzondere ervaring. Sjiek restaurant waar we wel een vork krijgen, maar volgens de indische etikette vooral met onze handen moeten eten. En er is een ijsje na!
Martijn heeft ‘s middags nog een meeting met een programmeur terwijl Karin en Thijs buiten gaan rondlopen en een paar keer met de lift op en neer gaan. Ook hier is weer een mannetje die in de lift zit en het knopje voor je indrukt!Om 17.00 uur worden we weer teruggebracht naar het hotel. Martijn is moe naar een lange werkdag en Thijs en Karin van het wachten. We laten eten op de kamer brengen dat er na vijf  minuten al is en lekker !!!!!
25 november 2010 – donderdag
Vandaag weer om 4.00 uur wakker worden. Op het station is het zoals altijd een drukte. Overal liggen er mensen op de grond te slapen. die zijn in ieder geval op tijd op het station! We kunnen onze trein snel vinden. We kennen het systeem nu op ons duimpje. Op de trein zijn passagierslijsten gehangen waar onze namen gelukkig ook op staan. We hadden wachtlijst-kaartjes, we stonden 1 en 2 op de lijst. Als er mensen kaartjes terugbrengen krijg je toch een plekje in de trein. Op internet hadden we dit gisteravond al gezien.
Het is een lange dag met weinig “gezellige” mensen in de trein. Thijs heeft wel erg leuk gespeeld met een indiaas meisje. Hij heeft al zijn speelgoed laten zien en ze hebben samen staan springen in het gangpad.
We hebben om de beurt nog een paar uurtjes geslapen. Om 14.30 uur zijn we met een uurtje vertraging in Mumbai, 450 km verder naar het zuiden, aangekomen. Buiten het station worden we door een groep taxichauffeurs belaagd. Het is nog een uur rijden de stad in het ze vragen 750 roepees. In de Lonely Planet staat een prijs van 400 genoemd. We komen een prijs van 500 overeen. We worden in een oude barrel gezet en houden goed in de gaten of onze bagage ook echt meegaat! Je kent die reclame wel!
Het is snikheet in Mumbai en het verkeer zit muurvast. We doen er bijna twee uur over om in de oude stad te komen. De chauffeur blijkt het hotel niet te kennen en rijdt helemaal verkeerd. We wijzen hem met de plattegrond uit de Lonely Planet de weg naar een oud treinstation waar het dichtbij is. Het hotel dat we in gedachten hadden is vol op dit tijdstip van de dag. We vinden een ander in de buurt die wel redelijk is. Mumbai staat bekend om de hotels met zeer kleine kamers. Sommigen hebben geen ramen en hebben claustrofobisch lage plafonds. Omdat we aarzelen krijgen een een grotere driepersoonskamer voor dezelfde prijs van een tweepersoons. Met een raam is dit best een goede plek om te zitten! We hebben airco dat hier wel erg lekker is.
We hebben nog niet gegeten vandaag, afgezien van koekjes en chips in de trein, dus we gaan naar een goed restaurant. Het is even zoeken, maar dan hebben we het gevonden. Van buiten lijkt het een nachtclub, can binnen is het ook een bijzonder restaurant. Het staat bekend om zijn goede visgerechten, dus we bestellen lekkere reuzegarnalen. Er staat een groep obers te lanterfanten in het restaurant. Blijkbaar hebben ze voor iedere tafel een ober lopen! Vreemd om met vijf gasten in het restaurant te zitten en veertien obers eromheen! Het eten is geweldig lekker en we nemen weer een taxi naar het hotel. Hier zijn geen riksjaws maar wel heel veel oude taxibarrels. We treffen een oud mannetje die ons in de taxi vertelt over de oude coloniale gebouwen waar we langskomen. En hij geeft ons de tip om de trein van 9.00 uur naar Goa te gaan. Dat schijnt iedereen hier geweldig mooi te vinden. Goa is een strandbestemming die erg populair is bij buitenlanders maar ook bij de Indiers.
26 november 2010 – vrijdag
Vandaag gaan we met de boot naar het olifanteneiland. Bij de gate van India vertrekken veerboten die er een uurtje over doen. Met dit warme weer is dit een goed idee. Bij de pier worden we belaagd door verkopers. Iemand loopt op ons af met kaartjes voor de boot. Eerst denk je: dit zal wel geen zuivere koffie zijn, eerste maar eens een ticketbalie opzoeken. Maar dit blijkt niet zo te zijn. Hij verkoopt “echte kaartje” en we kunnen direct doorlopen naar de boot. Het is een oude houten boot die door een dieselmotor wordt aangedreven. Thijs vindt het geweldig op de booot. Hij vertelt ons wat voor boten hij allemaal ziet en waarvoor die zijn. De meest techhnische details legt hij aan ons uit.
Op de pier van het eiland loopt (hoe kan het ook anders in India!) een treintje. Natuurlijk nemen we die voor 5 roepies p.p. Dan de trappen naar de grotten op. Het is snikheet rond 12.00 uur ondanks het plastic dat over de trappen is gespannen door de verkopers van “goedbedoelde rommel”. Er lopen apen die zo een fles drinken uit de handen trekken! Dus het is even doorzwoegen de trappen op zonder drinken. De grotten zijn niet echt indrukwekkend, maar het is wel leuk om er rond te wandelen in de schaduw. We eten lekker een Thali (rijst en pannekoekjes waarmee je de smurrie moet pakken met je handen) en Thijs een tosti met ei en kaas in een goed restaurant en nemen de boot terug om 15.30 uur. Daar lopen we een heel eind langs de boulevard waar de zon in de zee ondergaat. Zoals overal zijn er veel jonge mensen en rijke indiers die hun (veel te dikke!) hond uitlaten. Er zijn zelfs joggers die om deze tijd de temperatuur van (geschat) 20 to 25 graden aankunnen.
27 november – zaterdag
Ons laatste dagje in India. Morgen vliegen we naar Singapore. We doen ‘s morgens rustig aan op de kamer en besluiten dan naar het (vieze) strand te gaan. Eten daar een ijsje en verdwalen daarna in de stad. Na eindelijk het station gevonden te hebben (victoria station == mooi koloniaa gebouw) eten we nog in een restaurant voor de laatste keer indiaas.
28 november – zondag
5 uur gaat de wekker al. Tassen gepakt, taxi etc naar het vliegveld. QantasFLight052 naar singapore. Goede vlucht! Indiase maaltijd aan bord en het is voor de eerste keer dat we een echt lekkere maaltijd in het vliegtuig hebben (al is het niet vergelijkbaar met Uidapur). Thijs kijkt de hele weg filmpjes en vindt het geweldig dat hij de ‘heeele’ dag televisie mag kijken. Van qantas krijgt hij een grote blauwe cookie monster tas met speelgoed.
Netjes op tijd landen we in Singapore, het eerste wat opvalt is wat er niet is:
– geen afval op straat
– geen getoeter van alles wat rijdt
– geen riksjahs
– geen koeien en bijbehorende poep
– geen bedelaars
– geen mannetjes die je alles willen verkopen
m.a.w. we zijn in een (wellicht beetje  saaie) westerse beschaving.
Met de mrt (trein/metro) zijn we in een uur in de stad. Na lekker gegeten te hebben in een foodcourt toch het hotel gevonden. Hotels zijn duur in singapore, maar wel goed.  ‘s avonds boeken we gelijk een vlucht naar medan. Woensdag avond 1 december om vliegen (JetStar VF583 18:35) we naar Medan (noorden van sumatra)  in indonesië.
Nov
24
Filed Under (Reisverhalen) by thijs on 24-11-2010

Foto’s van udaipur gerepareerd en foto’s van thijs in het automuseum toegevoeged -> klik HIER

Nov
23
Filed Under (Reisverhalen) by thijs on 23-11-2010

Meer foto’s van Khuri, klik hier en udaipur hier

Nov
19
Filed Under (Reisverhalen) by thijs on 19-11-2010

10-nov: er waren wat corrupte bestanden geupload, dit heb ik nu gerepareerd.

door het verlagen van de kwaliteit heb ik aardig wat foto’s kunnen uploaden

agra taj-mahal

ajmer and pushkar

jaipur

jaisalmer

jodpuhr

khuri

Nov
19
Filed Under (Reisverhalen) by thijs on 19-11-2010

4 november, donderdag
Met de trein naar Agra gegaan. Het was een drukte op het station. Eerst naar het verkeerde perron

verwezen, maar vandaar naar de goede doorverwezen. Iedereen is vriendelijk, vaak willen ze wat

aan je verkopen, maar als je duidelijk nee zegt, willen ze je daarna best de weg wijzen. Lekker

druk op het station. Een man laat zijn kind poepen op het spoor. Grote groepen meisjes in

uniform.
Trein ging langzaam. Uur stil gestaan onderweg en met vertraging van 2 uur werden 3 uur trein

toch 5 uur en dus een lange reis. Thijs heeft zich goed vermaakt in de trein, je zit achter

‘tralies’ en hebt meer het idee dat je in een gevangenis zit. Maar als je een halfuurtje zit dan

went het. Bij aankomst in Agra met riksjaw naar een hotel laten brengen. We kregen de ‘nieuwe’

kamer. Prima voor elkaar. Twee bankjes voor de deur zodat we ‘s avonds rustig kunnen lezen als

Thijs gaat slapen.

5 november, vrijdag
Omdat er een moskee in de Taj Mahal zit is deze vrijdags dicht. Dan maar naar agra fort. Agra

fort is een mooi groot fort. Veel gangetjes, halletjes, ophaalbrug etc. En het ene plein naar het

andere plein. Alle ‘rolstoel opgangen’ zijn voor Opa! Hier kan je mooi overheen rennen.

6 november, zaterdag
Eindelijk is het zover, we gaan naar de Taj Mahal. We proberen vroeg te zijn, maar met een vrouw

en een kind duurt het uiteindelijk altijd weer langer dan gepland. Tegen 8.30 uur sluiten we in

de rij aan bij de Taj Mahal en binnen 20 minuten is de rij 5x zo lang, dus net op tijd. Ook veel

indiaase mensen komen op de Taj Mahal af. Bijzonder om te zien, het is een sprookjesachtig

kasteel. Maar omdat we er waarschijnlijk erg veel van hadden verwacht, was het beeld iets minder

overweldigend. Dit kwam ook omdat het wat mistig (smogachtig?) was. We hebben rustig wat door het

park gelopen, even binnen wezen kijken, standaard foto’s wezen maken. Thijs heeft een tijd met

een fles water op een groot plein “gerold”.

Daarna de wijk achter de Taj ingedoken, daar zouden restaurantjes zitten. Onmogelijk om in deze

wijken wat te vinden. Wel zat er een kapper in een mooi roze gebouw niets te doen. voor 50

roepies was het mooi snel geregeld. Martijn ziet er ook weer fatsoenlijk uit!

7 november, zondag
Om 5.10 uur met de trein naar Jaipur. Karin vond het maar niks om zo vroeg in het donker over

straat te moeten. Maar het viel allemaal 100% mee! We hadden een rikjaw gevraagd om ons om 4.15

uur op te halen. Hij vroeg wel dubbel tarief: 200 roepies, 3,50 euro!
Op het station veel gezinnetjes die daar in de hal wachten en sliepen.
We hadden WL4 (wating list) kaartjes. Dat betekent dat je op het laatste moment pas weet of je

een stoel hebt. Al snel het Hoofd Reservations gevonden en gelukkig waren we opgewaardeerd naar

gereserveerde stoelen. Mooie goede trein met stoelen en airco die mooi op tijd in Jaipur aankwam.

Bij het instappen een grote dikke Australiër ontmoet die zijn stoel niet kon vinden, bleek ook WL

kaartje te hebben. Toen de trein ging rijden kwam hij pas iemand tegen met een printje waar op

stond dat hij ook een reservering had. Door zijn kaki hemd, petje en mondkapje leek hij net dr.

Livingstone op ontdekkings tocht.

In Jaipur heerlijk hostel gevonden, Pearl Palace hostel. Met goed restaurant op het dak en een

uitkijk toren om de stad te kunnen zien. Een van de meest mooie kitscherige hotelkamers ooit.

Grappig allemaal.

8 November, maandag
De ‘pink’ city Jaipur ingewandeld. Weinig ‘pink’ te zien, veel verkeer, winkeltjes met goed

bedoelde troep en een paar interessante attracties. Gebouw met de vele ramen afgestreept van ons

lijstje met must see’s. Onderweg kwamen we dr. Livingstone tegen die de tip gaf om met bus 29

naar Amber fort te gaan. Dit hebben we maar gedaan, in een volle bus gestapt en na 20 minuten

waren we buiten de stad bij een mooi fort op een berg. Onderweg olifanten en kamelen gezien.

Mooi groot fort, met volgens Thijs veel geheime gangen. “Hier papa, een nog geheimere gang!” riep

hij de hele tijd. We hebben de hele middag door de gangetjes van het fort gedwaald. Uitzicht was

mooi, er was een soort chinese muur gebouwd op de heuvels. In het fort waren mooie kamers,

tempels en tuinen. Aan het eind een milkshake in de zon, lijkt wel vakantie! Na al die drukte in

de steden waren we hier aan toe.

9 November, dinsdag. Thijs is jarig!
Thijs is in Jaipur 4 jaar geworden! We hadden allemaal ballonnen met 4 erop bij hem in zijn bed

gelegd ‘s avonds! Thijs sliep onrustig die nacht, 2x wakker en 1 keer uit bed gevallen.

Hij werd om 6.30 uur in het donker wakker maar zag meteen dat er 4 op de ballonnen stond. Toen

meteen het licht aangedaan en de stapel kadootjes werden allemaal op het bed uitgepakt.
Bedankt lieve familie voor de mooie kadootjes! We blijven vandaag in het hostel zodat hij

heerlijk met alles kan spelen. Het eerste stickervel is al helemaal opgeplakt. En de lego is ook

een geslaagd kado. En alles is goed mee te nemen, vooral daarvoor bedankt van Martijn en Karin!

—————-

Tijdje geleden dat we de blog hebben bijgewerkt. Maar we zijn te druk met bijkomen van de mensen

hier, aan het reizen of aan het plannen. Hieronder een verslag van de afgelopen dagen. Soms wat

veel’feiten’ die we voor ons zelf opschrijven. Daar moet je maar een beetje ‘overheen ‘lezen!

Samengevat, het gaat goed met ons. Eigenlijk weten we nog steeds niet wat we van India moeten

vinden. Soms is het heel lelijk, vies en moeilijk. Vooral de ´mensen massa´s´ kosten ons veel

energie. Soms is het heel mooi, lekker eten, aangenaam en veel plezier met de mensen. Thijs

vermaakt zich goed, er is genoeg voor hem te doen. Forten bekijken vindt hij erg leuk. En af en

toe een rust(mid-)dag is wel nodig om bij te komen van alle indrukken. Iedereen wil hem aanraken

en een foto van hem maken. Maar hij weet heel goed dat hij dan duidelijk NO moet zeggen. Hij is

aardig engels aan het leren (bye, thankyou, NO, yes). Voor het uploaden van foto´s vinden we de

tijd niet echt.

oh ja, nog belangrijk, VAN HARTE GEFELICITEERD PA, 60 JAAR!!! (of is dat geheim)

10 November, woensdag
Met de bus naar Ajmer. De tocht duurde drie uur. ‘s morgens naar bus station. Karin had een

‘child seat’ en maar één gewoon kaartje gekocht. Dat veroorzaakte wat verwarring, maar

uiteindelijk komt alles goed. Goede brede 3 baans snelwegen, en divers verkeer. Van een 4 deurs

porsche (koop dan geen porsche) tot en met uit elkaar vallende vrachtwagens. Strepen hebben geen

betekenis. Verder een goede busreis.

In Ajmer een mooi heel oud guesthouse gevonden om te blijven. We konden met de familie mee eten

‘s avonds. Grote kamer met mooie tuin. Vriendelijke eigenaar hielp ons met treinkaartjes kopen

via internet.

Ajmer was alles behalve een rustig provincie stadje, man man, wat een volk op straat. Overvolle

straatjes, we hebben onze ogen uitgekeken. Bij de moskee was het een heksenketel. Bedelaars,

zielige mensen, pelgrims etc. Naast een geit met een pyama aan hebben we bedelaars gezien die

zich met straatvuil insmeren, een jongetje wat gearresteerd werd en zich hevig verzette.

Indrukwekkend allemaal!

Na een uurtje maar weer terug naar hotel om niets te doen en bij te komen.

‘s Avonds bij het eten hebben we Eva ontmoet. Een Zwitserse alleen op reis in India voor 2

maanden. ze had dezelfde trein als ons naar Jodhpur 2 dagen later, samen gegeten en afgesproken

om de volgende dag samen naar Pushkar te gaan.

11 November, donderdag
Een dagje pushkar staat op het programma. Pushkar is beroemd om de kamelen fair die de 13e

begint. Omdat we een beetje moe zijn van grote massa’s mensen hebben we besloten om niet tot de

13e te blijven en een dagje met de bus heen en weer te gaan. Overvolle bus, maar de ‘real man’

bestaat dus in India, er was zowaar iemand die opstond voor Karin en Thijs.

Pushkar is een mix tussen toeristen stadje en een pelgrims stadje. Het was er rustig (relatief

gezien in india, rustig is een winkelstraat in het centrum van zwolle). Tijdje bij de badende

pelgrims gekeken, slangenbezweerders gezien op straat. En daarna op het paardengedeelte van het

festival gekomen. Er zijn nog geen evenementen en de kermis was nog in opbouw, maar er waren veel

mooie paarden.

Karin en Eva zijn gaan winkelen en Martijn en Thijs hebben nog wat meer over het festival terrein

gelopen. Uiteindelijk kwamen we bij de achter ingang waar alle kamelen binnenkwamen. Grote hordes

werden daar binnen gebracht en kregen daar te drinken. Thijs wou alles van kamelen weten en we

hebben overal gekeken. Zelf waren we ook een attractie. Veel lol gehad met kamelen boeren,

jongetjes en de kamelen zelf. Thijs vond het geen goed idee om een kameel voor mama te kopen, dus

dat hebben we maar niet gedaan.

12 November 2010, vrijdag
Reisdag, om 14.00 de trein naar Jodhpur, 5 uurtjes. ‘s ochtends niets gedaan. (Thijs gespeeld,

boek gelezen, druk druk druk druk). Daarna naar station, volle riksjhaw met 3 volwassenen met

volle tas, en een kind.

Goede treinrit. Wagon vol met nieuwsgierige indiers. Die alles wilden weten. Hoeveel verdien je

(1 leg = 10.000 roepies)?, ben je getrouwd? wat kost een kapper in nederland? en we kregen van

alles en iedereen eten/snoep etc. Thijs heeft zich gedragen als een aap. We hadden een sleeper,

niets leuker dan de trapjes op en af klimmen en hij heeft nog een tijd bij wat indiase kindjes op

het upper berth gezeten. Karin en Eva hebben kaart spelletjes met de kinderen gedaan. Een indiase

man heeft tekeningen voor Thijs op de e-reader gemaakt. Nog meer rare gespreken gevoerd en we

hebben elkaar uitgebreid gefotografeerd. M.a.w. een bijzonder treinreis.

We werden opgepikt door hotel, maar ze hadden nog maar 1 kamer. Eva nam deze en wij hebben een

kamer bij de buren genomen. Goedkoopste tot nu toe (600 roepies = 10 euro) Riksjaw trip naar

hotel was apart. Jodhpur bestaat uit allemaal hele smalle lange kleine straatjes en daar scheuren

ze met de karretjes doorheen.

13 November 2010, zaterdag
Soort van werkdag vandaag. Na ontbeten te hebben met Eva had zij het plan voor eenrustig dagje in

hotel. Het regende. Wij zijn maar aan het werk gegaan.
Eerst geprobeerd treinkaartjes via hotel te kopen. Dat gaat ongeveer zo.

– hello sir, what do you want?
– i want train tickets to jaisalmer
– one minute i call a friend
– aan telefoon, hij hangt op en zegt dan, he will call me back

– no, only waiting list
– what number on waiting list sir?
– one moment, i need to call

– waiting list 23
– ok that does not work
– can you try another class
– one moment he will call me back.

Dat was duidelijk, dit ging niets worden zo. Dus dan maar een internet cafe op zoeken. En

uiteindelijk in een tour bureau de tickets kunnen krijgen. Veel te veel commissie, maar we hebben

ze. (het waren de laatste 2). Treinen 1 a 2 dagen van te voren proberen te boeken, veel mensen

altijd op pad in India.

Nieuw voor ons is dat we vooruit gepland hebben, 15 nov trein jaisalmer, 19 november trein naar

jodhpur, 20 november tour van jodhpur naar udaipur.

‘s Avonds in hotel Haveli beland. Daar gegeten op een mooi dakterras. Zwaar leven, lekkere

tandoori met een mooie zonsonderdag achter een fort. (foto’s gaan lastig uploaden, wachten op

hotel met snel wifi)

Besloten om naar dit hotel te verhuizen. Gaat lekker zo, Thijs helemaal in de war, 3 nachten

Jodhpur, 3 verschillende hotels en ontbijten in het 4e hotel (die van eva)!

14 November 2010, zondag
Mooi weer vandaag. Vroeg uitgechecked en riksjawh naar hotel van Eva gepakt. Daar ontbeten en de

lange klim naar het fort ondernomen. Het is warm, flink zweten. Jodhpur ligt op een berg. Grote

wegen omhoog . Deuren met ‘hele gemene punten’ volgens Thijs. Op het dak stonden veel kanonnen en

een mooi uitzicht over de stad. Geprobeerd om onze hotels te vinden. Fort ging wel erg hoog. En

dit fort had redelijk wat commerciele activiteiten. foto poppetjes, mensen die muziek maken,

astroloog etc. Thijs had weer alle aandacht, al snel de schoolmeisjes gezien, wegwezen dus. En

redelijk wat geposeerd weer.
======================================================================
10:38 19-11-2010

15 November 2010 – Maandag
4.45 gaat de wekker. Na even moeilijk wakker worden staan we om 5.30 op het station. Trein komt

netjes 5.45 en om 6 uur zitten we in de trein (sl class) naar Jaisalmer. Goede rustige rit

waarbij we steeds verder de woestijn in gaan. Woestijn hier is struikjes en zand. Uur voor

aankomst komt er al zand de trein in en een half uur voor de trein aankomt, hebben we de halve

woestijn in de trein.

Bij het station staan er al mannetjes met borden van de verschillende hotels. We gaan maar met

het mannetje mee waar de meeste mensen staan.

Hotel was simpel maar prima, met een goed dakterras. Voor ons prima en voor 600 roepies (10 euro)

ook ok. Rest van de dag alleen op het dakterras gezeten, waar een prima kok stond die lekkere

dingen kon maken.

16 November 2010 – Dinsdag
Standaard routine: na een dag reizen een dagje fort kijken. Jaisalmer fort is weer heel anders.

Geel gekleurd van zandsteen. Met heerlijk warm mooi weer leuk om doorheen te lopen. Wel een groot

winkelfeest. Museum was wel aardig.

‘s Middags naar het meer gelopen. Daar verhuurden ze ook waterfietsen. Dat leek Thijs wel heel

erg leuk. Na wat zeuren ging zijn vader akkoord. Thijs sturen en papa en mama waren de motors.

Daarna wat rond gelopen, bij het vissen voeren gekeken en ze waren er een indiase muziek video

aan het opnemen. Een violist stond in het midden van het meer op een tempel te spelen.

17 November 2010 – Woensdag
Wij willen naar Khuri, dorp 40 km buiten Jaisalmer. Maar mensen vertellen ons dat de bussen

staken en dat dat niet mogelijk is. Omdat je in India soms niet weet wat je moet geloven zetten

we maar stug door. Als ook de 3e riksjha man ons vertelt dat er geen bussen zijn, beginnen we het

langzaam te geloven. Overheid wil het busstation verplaatsen van de stad naar buiten de stad en

daarom staken de bussen. Een tour bureau kon wel een jeep regelen, maar dat was wel duur. Want

het was ook nog een moslim feestdag. We kregen alvast chai (thee) van hem. Prijs viel

uiteindelijk mee en na het normale gehandel was het acceptabel. Groot geluk voor Thijs, we konden

met een ‘echte’ JEEP naar de woestijn.

We kwamen in mama’s guesthouse terecht. Hutjes van modder voor toeristen, zag er wel grappig uit.

Er was alleen niemand. Na een half uurtje kwam er een mannetje en die vertelde dat deze gesloten

was, maar dat ze een nieuw tentenkamp hadden. Met jeep daar naar toe. Blijkt het een superdeluxe

tentenkamp te zijn. Mama’s guesthouse aangeraden als simpel vriendelijk huis in de lonely planet

heeft zulke goede zaken gedaan dat het inmiddels een superdeluxe all-in resort is geworden.

Voornamelijk voor de rijke indiase toeristen uit het zuiden. Ze vroegen wel 100 euro per nacht.

Buiten budget dus na wat gepraat, kwamen we op 60 euro uit. Toen we ook nog een kamelentochtje

aangeboden kregen, zijn we maar akkoord gegaan voor een nachtje.

Lekker rustig middagje op de camping dus. Aan het eind van de middag moesten we er aan geloven,

toch maar op de kameel dus. Gelukkig was het een kort tochtje want voor je plezier zit je niet op

een kameel. De zandduinen waren mooi, en Thijs heeft hier mooi gespeeld. Eindelijk de ‘echte’

woestijn. En de zonsondergang, ach ja hoort er nu eenmaal bij. Veel aandacht van indiase

gezinnen, en weer uitgebreide foto sessies. In India ben je nooit alleen, ook niet in de

woestijn.

Bij terugkomst moesten we in een kring zitten met alle andere gasten en werden we getrakteerd op

zang en dans voordat er buffet was. Niet echt onze hobby maar heel slecht was het ook weer niet

en Thijs vond het wel mooi. Wat ons meer opviel is dat het een hele familie was, inclusief baby

en jong meisje. Jong meisje lag tussen de groep te slapen en de baby ging aan de borst als de

moeder niet hoefde te dansen.

18 November 2010 – Donderdag
we hadden het beste bed in India. Zelfs lang genoeg voor Martijn. Heerlijke geslapen in onze

superdeluxe tent. We besluiten nog maar een dagje in Khuri te blijven.

Met de mensen van het hostel proberen we nog wat anders te regelen, ze brengen ons er ook naar

toe. Maar dit gaat zo vreemd allemaal dat we besluiten een ander guesthouse te zoeken.

We komen in badal gueshouse terecht. Dit is het tegenovergestelde van het luxe tentenkamp. Klein

huisje met eenvoudige bedden.

8 baby geitjes achter het huis, koeien en kamelen op straat. Dus toch nog in de echte woestijn

terecht gekomen

19 November 2010 – Vrijdag
taxi terug naar jaisalmer en we hebben het laatste deel nu uitgestippeld.

19nov : trein jaisalmer -> Jodhpur
20nov : tour johpur -> udaipur
22nov : nachtrein udaipur -> ahmedabad
25nov : trein ahmedabad -> mumbai
28nov : vlucht naar singapore voor het 2e deel

Nov
16
Filed Under (Reisverhalen) by thijs on 16-11-2010

Tijdje geleden dat we de blog hebben bijgewerkt. Maar we zijn te druk met bijkomen van de mensen hier, aan het reizen of aan het plannen. Hieronder een verslag van de afgelopen dagen. Soms wat veel’feiten’ die we voor ons zelf opschrijven. Daar moet je maar een beetje ‘overheen ‘lezen!

Samengevat, het gaat goed met ons. Eigenlijk weten we nog steeds niet wat we van India moeten vinden. Soms is het heel lelijk, vies en moeilijk. Vooral de ´mensen massa´s´ kosten ons veel energie. Soms is het heel mooi, lekker eten, aangenaam en veel plezier met de mensen. Thijs vermaakt zich goed, er is genoeg voor hem te doen. Forten bekijken vindt hij erg leuk. En af en toe een rust(mid-)dag is wel nodig om bij te komen van alle indrukken. Iedereen wil hem aanraken en een foto van hem maken. Maar hij weet heel goed dat hij dan duidelijk NO moet zeggen. Hij is aardig engels aan het leren (bye, thankyou, NO, yes). Voor het uploaden van foto´s vinden we de tijd niet echt.

oh ja, nog belangrijk, VAN HARTE GEFELICITEERD PA, 60 JAAR!!! (of is dat geheim)

10 November, woensdag
Met de bus naar Ajmer. De tocht duurde drie uur. ‘s morgens naar bus station. Karin had een ‘child seat’ en maar één gewoon kaartje gekocht. Dat veroorzaakte wat verwarring, maar uiteindelijk komt alles goed. Goede brede 3 baans snelwegen, en divers verkeer. Van een 4 deurs porsche (koop dan geen porsche) tot en met uit elkaar vallende vrachtwagens. Strepen hebben geen betekenis. Verder een goede busreis.

In Ajmer een mooi heel oud guesthouse gevonden om te blijven. We konden met de familie mee eten ‘s avonds. Grote kamer met mooie tuin. Vriendelijke eigenaar hielp ons met treinkaartjes kopen via internet.

Ajmer was alles behalve een rustig provincie stadje, man man, wat een volk op straat. Overvolle straatjes, we hebben onze ogen uitgekeken. Bij de moskee was het een heksenketel. Bedelaars, zielige mensen, pelgrims etc. Naast een geit met een pyama aan hebben we bedelaars gezien die zich met straatvuil insmeren, een jongetje wat gearresteerd werd en zich hevig verzette. Indrukwekkend allemaal!

Na een uurtje maar weer terug naar hotel om niets te doen en bij te komen.

‘s Avonds bij het eten hebben we Eva ontmoet. Een Zwitserse alleen op reis in India voor 2 maanden. ze had dezelfde trein als ons naar Jodhpur 2 dagen later, samen gegeten en afgesproken om de volgende dag samen naar Pushkar te gaan.

11 November, donderdag
Een dagje pushkar staat op het programma. Pushkar is beroemd om de kamelen fair die de 13e begint. Omdat we een beetje moe zijn van grote massa’s mensen hebben we besloten om niet tot de 13e te blijven en een dagje met de bus heen en weer te gaan. Overvolle bus, maar de ‘real man’ bestaat dus in India, er was zowaar iemand die opstond voor Karin en Thijs.

Pushkar is een mix tussen toeristen stadje en een pelgrims stadje. Het was er rustig (relatief gezien in india, rustig is een winkelstraat in het centrum van zwolle). Tijdje bij de badende pelgrims gekeken, slangenbezweerders gezien op straat. En daarna op het paardengedeelte van het festival gekomen. Er zijn nog geen evenementen en de kermis was nog in opbouw, maar er waren veel mooie paarden.

Karin en Eva zijn gaan winkelen en Martijn en Thijs hebben nog wat meer over het festival terrein gelopen. Uiteindelijk kwamen we bij de achter ingang waar alle kamelen binnenkwamen. Grote hordes werden daar binnen gebracht en kregen daar te drinken. Thijs wou alles van kamelen weten en we hebben overal gekeken. Zelf waren we ook een attractie. Veel lol gehad met kamelen boeren, jongetjes en de kamelen zelf. Thijs vond het geen goed idee om een kameel voor mama te kopen, dus dat hebben we maar niet gedaan.

12 November 2010, vrijdag
Reisdag, om 14.00 de trein naar Jodhpur, 5 uurtjes. ‘s ochtends niets gedaan. (Thijs gespeeld, boek gelezen, druk druk druk druk). Daarna naar station, volle riksjhaw met 3 volwassenen met volle tas, en een kind.

Goede treinrit. Wagon vol met nieuwsgierige indiers. Die alles wilden weten. Hoeveel verdien je (1 leg = 10.000 roepies)?, ben je getrouwd? wat kost een kapper in nederland? en we kregen van alles en iedereen eten/snoep etc. Thijs heeft zich gedragen als een aap. We hadden een sleeper, niets leuker dan de trapjes op en af klimmen en hij heeft nog een tijd bij wat indiase kindjes op het upper berth gezeten. Karin en Eva hebben kaart spelletjes met de kinderen gedaan. Een indiase man heeft tekeningen voor Thijs op de e-reader gemaakt. Nog meer rare gespreken gevoerd en we hebben elkaar uitgebreid gefotografeerd. M.a.w. een bijzonder treinreis.

We werden opgepikt door hotel, maar ze hadden nog maar 1 kamer. Eva nam deze en wij hebben een kamer bij de buren genomen. Goedkoopste tot nu toe (600 roepies = 10 euro) Riksjaw trip naar hotel was apart. Jodhpur bestaat uit allemaal hele smalle lange kleine straatjes en daar scheuren ze met de karretjes doorheen.

13 November 2010, zaterdag
Soort van werkdag vandaag. Na ontbeten te hebben met Eva had zij het plan voor eenrustig dagje in hotel. Het regende. Wij zijn maar aan het werk gegaan.
Eerst geprobeerd treinkaartjes via hotel te kopen. Dat gaat ongeveer zo.

– hello sir, what do you want?
– i want train tickets to jaisalmer
– one minute i call a friend
– aan telefoon, hij hangt op en zegt dan, he will call me back

– no, only waiting list
– what number on waiting list sir?
– one moment, i need to call

– waiting list 23
– ok that does not work
– can you try another class
– one moment he will call me back.

Dat was duidelijk, dit ging niets worden zo. Dus dan maar een internet cafe op zoeken. En uiteindelijk in een tour bureau de tickets kunnen krijgen. Veel te veel commissie, maar we hebben ze. (het waren de laatste 2). Treinen 1 a 2 dagen van te voren proberen te boeken, veel mensen altijd op pad in India.

Nieuw voor ons is dat we vooruit gepland hebben, 15 nov trein jaisalmer, 19 november trein naar jodhpur, 20 november tour van jodhpur naar udaipur.

‘s Avonds in hotel Haveli beland. Daar gegeten op een mooi dakterras. Zwaar leven, lekkere tandoori met een mooie zonsonderdag achter een fort. (foto’s gaan lastig uploaden, wachten op hotel met snel wifi)

Besloten om naar dit hotel te verhuizen. Gaat lekker zo, Thijs helemaal in de war, 3 nachten Jodhpur, 3 verschillende hotels en ontbijten in het 4e hotel (die van eva)!

14 November 2010, zondag
Mooi weer vandaag. Vroeg uitgechecked en riksjawh naar hotel van Eva gepakt. Daar ontbeten en de lange klim naar het fort ondernomen. Het is warm, flink zweten. Jodhpur ligt op een berg. Grote wegen omhoog . Deuren met ‘hele gemene punten’ volgens Thijs. Op het dak stonden veel kanonnen en een mooi uitzicht over de stad. Geprobeerd om onze hotels te vinden. Fort ging wel erg hoog. En dit fort had redelijk wat commerciele activiteiten. foto poppetjes, mensen die muziek maken, astroloog etc. Thijs had weer alle aandacht, al snel de schoolmeisjes gezien, wegwezen dus. En redelijk wat geposeerd weer.

Nov
09
Filed Under (Reisverhalen) by thijs on 09-11-2010

Langzaam internet in Jaipur, toch nog 3 foto’s geupload.
Klik hier voor foto’s